عفونت ادراری در بارداری

عفونت ادراری در بارداری یکی از شایع ترین مشکلات و عفونت های زنان در این دوران محسوب می شود. در این نوع بیماری باکتری های می توانند هر بخشی از دستگاه ادراری را آلوده کنند. دستگاه ادراری از محل کلیه ها که موجب ترشح ادرار می شوند شروع می شود و به صورت لوله هایی تا مثانه کشیده می شود که آن جا محل تجمع ادرار است.
افرادی که به عفونت ادراری دچار می شوند اغلب با علائمی مانند سوزش ادراری و دفع مکرر ادرار را به همراه دارند که به این حالت سیستیت می گویند. این مشکل در بین خانم های ۲۰ تا ۵۰ سال که از نظر جنسی فعال هستند بیشتر دیده می شود. باکتری ها بدون آنکه علامتی ایجاد نمایند، در آن جا تکثیر می باند و موجب آلوده کردن مثانه می شوند. باکتری های می توانند از راه لوله ها بالا بروند و عفونت کلیه را ایجاد نمایند. عفونت کلیه بسیار خطر ناک است به ویژه اگر در خانم های باردار باشد که به زایمان زود رس و دیگر عوارض ختم می شود.

نکات مهم در مورد عفونت ادراری در بارداری

به طور کلی عفونت ادراری در دوران حاملگی یکی از شایع ترین مشکلات در این دوران است که دفع باکتری در خانم های حامله باید به صورت کامل و به سرعت درمان شود. از عواملی که موجب می شود زنان باردار به عفونت ادراری دچار شوند تغییرات هورمونی است که همه زنان حامله با این مشکل روبرو هستند. تغییرات هورمونی در زنان باردار موجب می شود تا ماهیچه های سیستم اداری شل تر شوند و به همین دلیل باعث می شود تا ادرار بیشتری در آن جا بماند. این حالت با بزرگ تر شدن رحم باعث می شود تا به سیستم ادراری فشار وارد شود و در نتیجه انباشت ادرار می شود که همین موضوع احتمال عفونت ادراری را بیشتر می کند.

علائم عفونت ادراری در زنان باردار

عفونت ادراری با ورود میکروب به ادرار، ایجاد می شود. یکی از حالات ابتلا به عفونت ادراری بی علامت و نشانه است، این نوع عفونت باعث می شود تا باکتری ها در عفونت افزایش یابند اما هیچ علامتی برای ابتلا به این عفونت وجود ندارد.
علامت دیگر عفونت ادراری ایجاد عفونت در مثانه است که علائم آن با تکرر ادرار و درد هنگام ادرار شروع می شود. علاوه بر این علائم ممکن است تب، وجود خون در ادرار و درد در ناحیه زیر شکم نیز ایجاد شود.
نوع دیگری از علائم عفونت ادراری عفونت کلیه است. این مشکل به طور غیر معمول است اما می تواند بدون علامت و به عنوان یک عارضه التهاب مثانه ایجاد شود. علائم این نوع عفونت ادراری در دوران حاملگی شامل تب، اسهال، کمر درد، وجود خون در ادرار و استفراغ است.
این علائمی که گفته شد نشان می دهند که مجرای مثانه و ادرار دچار مشکل شده است. اما اگر زن بار دار با نشانه هایی مانند درد، حساسیت پهلوها، تب و لرز، تعریق، تهوع و استفراغ و همچنین حساسیت و تغییر در حالت عمومی خود رو برو شد باید حتما به پزشک مراجعه نماید. در این مواد پزشک بیمار را در بیمارستان بستری می کند و آنتی بیوتیک وریدی به زن باردار تجویز می کند تا مورد درمان قرار بگیرد.

عوارض عفونت ادراری در دوران حاملگی

عفونت ادراری در بارداری، علاوه بر درد و احساس نا خوشایند ممکن است موجب تولد زود رس جنین شود که این زود متولد شدن، موجب کاهش وزن جنین می شود. ایجاد عفونت کلیه بسیار نادر است اما ممکن است موجب عفونت مثانه یا عفونت ادرار شود که در ابتدای بروز علائم مشخصی ندارد. خانم های باردار باید در ابتدای دوران حاملگی مدام ادرار خود را بررسی کنند که باید این برسی توسط پزشک صورت گیرد. حتی اگر شما هیچ علائمی از عفونت ادراری هم نداشته باشید باید این آزمایشات را انجام دهید که این آزمایشات طبق نظر پزشک در طول دوران حاملگی باید انجام شود.

درمان عفونت ادراری در دوران حاملگی

برای درمان عفونت هیچوقت نباید خود درمانی کنید و باید حتما به پزشک خود مراجعه نمایید. نکته دیگر این است که افرادی که به صورت مکرر دچار عفونت ادراری می شوند باید در تمام دوران حاملگی مورد درمان قرار گیرند. اگر این عفونت درمان نشود ممکن است موجب کم خونی، عفونت کلیوی، عفونت رحمی بعد از زایمان، فشار خون بالا و همچنین سقط جنین شود.

پیشگیری از عفونت ادراری در دوران حاملگی

خانم های باردار می توانند با مراجعه به موقع به پزشک از عوارض و شدت یافتن این عفونت اداری در بارداری پیشگیری کنند. یکی از روش های مهم برای پیشگیری از عفونت ادراری شست و شوی دستان بعد از توالت رفتن است زیرا مهمترین عامل عفونت ادراری میکروب های روده ای هستند. هنگام شست و شو قسمت مقعد باید خیلی خوب شسته شوند به طوری که میکروب ها به سمت بالا نیایند. در خانم های ادرار بلافاصله بعد از بروز تکرر ادرار و سوزش ادرار باید به پزشک مراجعه شود. همچنین میزان مصرف آب روزانه خود را افزایش دهید.

انواع و علل عفونت ادراری در دوران حاملگی

عفونت مجاری ادراری

برخی از باکتری در مثانه توقف کرده و تکثیر پیدا می کنند در نتیجه منجر به التهاب و بروز نشانه های عفونت مثانه می شوند که این مشکل در آن دسته از خانم هایی که داری فعالیت جنسی زیادی هستند بیشتر دیده می شود.

عفونت کلیه

در برخی مواقع باکتری ها از مثانه عبور کرده و منجر به آلوده شدن یک یا هر دو کلیه و عفونت کلیه خواهد شد که جزو شایع ترین مشکل در دوران حاملگی محسوب می شود و با سرایت کردن به جریان خون، زندگی مادر را تهدید می کند و همچنین بروز عفونت کلیه ریسک زایمان زودرس و نوزاد کم وزن را به همراه دارد و یا می تواند عواقب خطرناکی برای نوزاد داشته باشد.

باکتری های بدون علایم

گاهی باکتری هایی که در مجاری ادرار هستند هیچ علایمی ندارند و باکتری بدون نشانه نام دارد و در زمان حامله نبودن این مشکل خود به خود برطرف خواهد شد اما، در زمان حاملگی وجود این باکتری ها منجر به افزایش خطر مبتلا شدن به عفونت کلیه خواهد شد که در نتیجه مشکلی از جمله زایمان زود رس و یا تولد نوزاد کم وزن را به همراه دارد، به همین دلیل در طول مدت حاملگی ادرار مادر مورد بررسی قرار گرفته می شود.

نحوه تشخیص عفونت ادراری در حاملگی

کشت ادرار جزو یکی از راه های استاندارد جهت تشخیص عفونت ادراری در هر سنی است بنابراین، در این روش تشخیص باید بعد از شستن ناحیه تناسلی و دور ریختن مقداری از ادرارتان، ادراری میانه را داخل ظرف نمونه ریخته و دوباره مابقی ادرار را دور بریزید و در صورت تشخیص عفونت ادرار، پزشک به منظور از بین بردن باکتری به مدت یک تا دو هفته آنتی بیوتیک ایمن در حاملگی را برای تان تجویز می کند سپس به منظور اطمینان از درمان کامل باید مجددا کشت ادرار انجام دهید اما، اگر فرد دچار عفونت کلیه در دوران حاملگی شود به منظور کاهش عوارض و کنترل عفونت باید در بیمارستان بستری شود و در فواصل کوتاهی باید اقدام ازمایش ادرار نماید تا اگر عفونت عود کند درمان  را سریع تر آغاز نمایند.

منبع : آرگا

برچسب :