چکیده : قرص های خواب اغلب به این دلیل مورد استفاده قرار می‌گیرند تا در فرد نوعی احساس خواب آلودگی و آرامش ایجاد کنند و در نتیجه فرد خواب راحتی داشته باشد. مصرف بیش از اندازه قرص های خواب آور این عوارض می‌تواند شکل شدیدتری به خود بگیرد که از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به مواردی نظیر احساس بی حالی و خواب آلودگی بیش از اندازه، احساس درد در ناحیه شکم، اختلال در تنفس، فراموشی و از دست دادن حافظه و مشکلات کبدی اشاره کرد.
هر فردی در طول زندگی خود ممکن است بنا به دلایل مختلفی با مشکل بی خوابی و اختلال خواب مواجه شود و برای درمان این مشکل روش‌های متنوعی را امتحان کند که از جمله شناخته شده‌ترین رفع مشکل بی خوابی و اختلال خواب مصرف قرص های خواب آور است. درواقع قرص های خواب آور از آن دسته داروهایی به حساب می‌آیند که برای درمان مشکلاتی موقتی خواب مصرف می‌شوند و به دلیل خاصیت آرامبخشی، برخی افراد قرص های خواب آور را در دسته داروهای آرامبخش نیز قرار می‌دهند. اما در صورت تداوم مصرف قرص های خواب آور به ویژه زمان‌هایی که فرد هیچگونه علائمی مربوط به بی خوابی یا اختلال خواب نداشته باشد، فرد ممکن است به اعتیاد دچار شود. از این رو برای جلوگیری از بروز چنین اتفاقی پزشکان براین باورند که فرد به محض تمام شدن میزان قرص تجویز شده، مصرف آن را متوقف کند و اگر بازهم بعد از اتمام دوره مصرف قرص های خواب آور با مشکل بی خوابی و اختلال خواب مواجه است، سریعا به پزشک معالج خود مراجعه کند.
البته در این میان والدین بسیاری وجود دارند که از قرص های خواب آور برای اینکه فرزند نوجوانشان خواب راحتی داشته باشد، استفاده می‌کنند. ولی خوب است که بدانید هرگز چنین قرص‌هایی برای اهدافی مانند داشتن خوابی راحت یا بهتر خوابیدن تایید نشده‌اند؛ به همین دلیل مصرف بیش از اندازه می‌تواند آسیب‌های جبران ناپذیری به فرزند نوجوان شما وارد کند. حال با توجه به موارد گفته شده ما قصد داریم تا در ابتدا به این موضوعات بپردازیم که اساسا مصرف قرص های خواب آور برای چه کسانی مناسب است و مصرف بیش از اندازه قرص های خواب آور چه عوارضی در پی دارد و در انتها به این سوال پاسخ بدهیم که خطر استفاده از قرص های خواب آور برای نوجوانان چیست.
مصرف قرص های خواب آور برای چه کسانی مناسب است؟
هر فردی کم و بیش ممکن است تحت تاثیر عوامل مختلفی مشکل بی خوابی را تجربه کند. اما یکی از اصلی‌ترین عواملی که در بروز چنین مشکلی نقش اساسی ایفا می‌کند، اعتیاد به مواد مخدر محرکی مانند کوکایین و الکل است. کوکایین از جمله مواد مخدر محرکی به شمار می‌رود که مصرف آن می‌تواند منجر به بی خوابی شود. البته در اینجا باید بگوییم که بی خوابی و کاهش میزان تمایل فرد به خوابیدن، یکی از رایج‌ترین علائم ناشی از مصرف این ماده مخدر است. به‌علاوه در صورت تداوم اعتیاد فرد به مصرف کوکایین، مشکلات ناشی از می‌تواند به شکل شدیدتری در بدن فرد بروز پیدا کند که از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به ایجاد اختلالاتی در جنبه‌های مختلف عادت خواب فرد اشاره کرد.
اما روشی که پیش روی شما برای ترک کوکائین وجود دارد، مصرف قرص های خواب آور است. درواقع مصرف قرص های خواب آور به افراد مبتلا به بیماری اعتیاد به مصرف ماده مخدر کوکایین کمک می‌کند تا تاحد زیادی به مشکلات بی خوابی و اختلال خواب خود ناشی از مصرف این ماده مخدر محرک غلبه کنند. البته لازم به ذکر است که هرگز مصرف خودسرانه برخی داروها مانند قرص های خواب آور برای درمان بسیاری از اعتیادها چندان کار مناسبی نخواهد بود. چون در برخی موارد مصرف بیش از اندازه می‌تواند به ایجاد اعتیاد دیگری در فرد منجر شود. از این رو بهترین روش ترک کوکایین فقط و فقط مراجعه به مراکز ترک اعتیاد است. چون در صورت اقدام به خوددرمانی و قطع ناگهانی مصرف مواد مخدر، آسیب‌های جدی‌تری ممکن است به سلامت جسمی و روانی فرد وارد شود.
مصرف بیش از اندازه قرص های خواب آور چه عوارضی در پی دارد؟
همان‌طور که از نام این داروها پیدا است، قرص های خواب اغلب به این دلیل مورد استفاده قرار می‌گیرند تا در فرد نوعی احساس خواب آلودگی و آرامش ایجاد کنند و در نتیجه فرد خواب راحتی داشته باشد. اما به مانند سایر داروها قرص های خواب آور نیز عوارض جانبی مخصوص به خود را دارند. البته در صورت مصرف بیش از اندازه قرص های خواب آور این عوارض می‌تواند شکل شدیدتری به خود بگیرد که از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به مواردی نظیر احساس بی حالی و خواب آلودگی بیش از اندازه، احساس درد در ناحیه شکم، اختلال در تنفس، فراموشی و از دست دادن حافظه و مشکلات کبدی اشاره کرد.
خطر استفاده از قرص های خواب آور برای نوجوانان چیست؟
در سالیان اخیر تحقیقات فراوانی در این زمینه انجام شده است که آیا مصرف داروها و قرص های خواب آور که برای بزرگسالان مورد تایید قرار گرفته‌اند، برای نوجوانان هم می‌توانند تجویز شوند و نتایج آن‌ها نشان می دهد که مصرف آن‌ها در کنار استفاده از روش‌های رفتار درمانی می‌تواند به شکل موثری مشکل بی خوابی نوجوانان را درمان کند. اما این بدان معنی نیست که مصرف قرص های خواب آور بهترین روش برای درمان بی خوابی نوجوانان خواهد بود. چرا که هرگز چنین داروهایی برای مصرف نوجوانان تولید نشده‌اند. البته در مواردی پزشک می‌تواند برای درمان بی خوابی نوجوانان مصرف داروهایی مانند برخی آنتی هیستامین‌ها و قرص های خواب آوری نظیر زولپیدم را تجویز کند. از جمله خطرات ناشی از مصرف قرص های خواب آور توسط نوجوانان ایجاد تغییراتی در عادت‌های خواب شبانه آن‌ها است. اما این نکته را نیز نباید فراموش کنیم که بی خوابی در نوجوانان می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد که از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به روش نامناسبی اشاره کرد که والدین برای خواب فرزند نوجوان خود درنظر می‌گیرند.
سخن پایانی
در آخر باید بگوییم، درست است که مصرف قرص های خواب آور می‌تواند نقش مهمی در درمان مشکل بی خوابی نوجوانان ایفا کند، اما به دلیل پیچیدگی اختلالات خواب، در برخی موارد مصرف قرص های خواب به تنهایی نمی‌تواند اثربخش باشد. از این رو توصیه ما به شما عزیزان این است که هرگز خودسرانه برای درمان مشکل بی خوابی فرزند نوجوان خود از قرص های خواب آور استفاده نکنید و اگر قصد چنین کاری را دارید، پیش از هر اقدامی خوب است که با یک پزشک متخصص در این زمینه مشورت کنید. درواقع هنگامی که شما به یک پزشک متخصص مراجعه می‌کنید، پزشک با انجام بررسی‌هایی علل بی خوابی فرزند نوجوان شما را شناسایی می‌کند و سپس با معرفی راهکارهایی به شما کمک می‌کند تا به صورت ریشه‌ای مشکل بی خوابی فرزندتان را رفع کنید.
