بی اختیاری ادراری چیست؟

بی اختیاری ادراری زمانی اتفاق می افتد که کنترل مثانه خود را از دست دهید. در برخی موارد ، ممکن است محتوای مثانه خود را کاملاً خالی کنید. در موارد دیگر ، ممکن است فقط نشت جزئی داشته باشید. این بیماری بسته به علت آن ممکن است موقتی یا مزمن باشد.

طبق گفته بنیاد مراقبت از اورولوژی ، میلیون ها بزرگسال در جهان بی اختیاری ادراری را تجربه می کنند. این بیماری بیشتر در زنان ۵۰ سال به بالا دیده می شود. با این حال ، این شرایط می تواند هرکسی را تحت تأثیر قرار دهد.

با افزایش سن ، عضلات حمایت کننده مثانه شما ضعیف می شوند، که می تواند منجر به بی اختیاری ادرار شود. بسیاری از مشکلات مختلف سلامتی نیز می تواند باعث ایجاد این بیماری شود.

علائم آن ممکن است از خفیف تا شدید باشد و نشانه هایی از جمله:

• سرطان (پروستات یا مثانه)
•  سنگ کلیه
•  عفونت
•  بزرگ شدن پروستات باشد.

انواع بی اختیاری ادراری

به سه نوع کلی تقسیم می شود. به طور بالقوه می توانید همزمان بیش از یک نوع را نیز تجربه کنید.

•  استرسی

این مورد توسط انواع خاصی از فعالیت های بدنی ایجاد می شود.

به عنوان مثال، ممکن است کنترل مثانه خود را از دست بدهید.

• ورزش کردن
• سرفه کردن
• عطسه کردن
• خندیدن

چنین فعالیت هایی باعث ایجاد فشار بر روی عضله اسفنکتر می شود که ادرار را در مثانه شما نگه می دارد. فشار اضافی می تواند باعث آزاد شدن ادرار در عضله شود.

•  فوریتی یا اضطراری

این بی اختیاری زمانی اتفاق می افتد که کنترل مثانه خود را پس از تجربه اشتیاق ناگهانی و شدید به ادرار از دست دهید. پس از اصرار ، ممکن است نتوانید به دستشویی بروید.

•  سرریز(Overflow)

اگر هنگام دفع ادرار ، مثانه خود را به طور کامل تخلیه نکنید ، بی اختیاری سرریز ممکن است رخ دهد. بعدا ممکن است مقداری ادرار باقیمانده از مثانه شما نشت کند.

دلایل بی اختیاری ادرار

• عضلات مثانه ضعیف ناشی از پیری
• آسیب فیزیکی به عضلات کف لگن
• پروستات بزرگ شده
• سرطان پروستات

برخی از این شرایط به راحتی قابل درمان هستند و فقط مشکلات ادراری موقت ایجاد می کنند. برخی دیگر جدی و پایدارتر هستند. سالخوردگی هرچه پیرتر می شوید ، عضلات حمایت کننده از مثانه شما به طور معمول ضعیف می شوند ، که خطر بی اختیاری شما را افزایش می دهد.

برای حفظ عضلات قوی و مثانه سالم ، انجام عادات سبک زندگی سالم مهم است. هرچه از سلامتی بالاتری برخوردار باشید ، شانس بیشتری برای جلوگیری از بی اختیاری با افزایش سن دارید.

آسیب عضلات کف لگن

این آسیب مثانه شما را پشتیبانی می کنند. آسیب دیدن این عضلات می تواند باعث بی اختیاری شود. این می تواند توسط انواع خاصی از جراحی ، مانند جراحی رحم ایجاد شود. این همچنین یک نتیجه مشترک بارداری و زایمان است.

پروستات بزرگ شده

اگر مرد هستید، غده پروستات، دور مثانه شما را احاطه می کند. این غده مایعی آزاد می کند که از اسپرم شما محافظت و تغذیه می کند و با افزایش سن تمایل به بزرگ شدن دارد. برای مردان معمول است که در نتیجه برخی از بی اختیاری ها را تجربه کنند.

سرطان

سرطان پروستات یا مثانه می تواند باعث بی اختیاری شود. در برخی موارد ، درمان های سرطان نیز می تواند کنترل مثانه را برای شما دشوار کند. حتی تومورهای خوش خیم نیز می توانند با جلوگیری از جریان ادرار باعث بی اختیاری شوند.

سایر علل بالقوه بی اختیاری ادرار

• یبوست
• عفونت های دستگاه ادراری (UTI)
• سنگ کلیه یا مثانه
• پروستاتیت ، یا التهاب پروستات
• سیستیت یا بینابینی (یک بیماری مزمن که باعث التهاب در مثانه شما می شود)
• عوارض جانبی برخی از داروها مانند داروهای فشار خون
• آرامبخش های عضلانی
• داروهای آرامبخش
• برخی داروهای قلبی

بعضی از عوامل سبک زندگی نیز می توانند باعث بروز موقت بی اختیاری شوند. به عنوان مثال ، نوشیدن بیش از حد الکل ، نوشیدنی های کافئین دار یا مایعات دیگر می تواند باعث شود شما به طور موقت کنترل مثانه خود را از دست دهید.

چه موقع باید به دنبال کمک پزشکی باشید؟

هر مورد از بی اختیاری دلیل برای کمک پزشکی است. این ممکن است علامت یک بیماری جدی تر باشد که باید درمان شود.حتی اگر علت اصلی جدی نباشد ، بی اختیاری می تواند یک اختلال اساسی در زندگی شما باشد. مهم است که یک تشخیص دقیق بگیرید و گزینه های درمان را با پزشک متخصص خویش در میان بگذارید. در برخی موارد ، بی اختیاری نشانه یک فوریت پزشکی است.

اگر کنترل مثانه خود را از دست دادید و علائم زیر را تجربه کردید ، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید:

1. مشکل در صحبت کردن یا راه رفتن
2. ضعف یا سوزن سوزن شدن در هر قسمت از بدن شما
3. از دست دادن بینایی
4. گیجی
5. از دست دادن هوشیاری
6. از دست دادن کنترل روده

از انتخاب پزشک اورولوژیست چه انتظاراتی دارید؟

در طول قرار ملاقات، ارائه دهنده خدمات بهداشتی شما احتمالاً در مورد علائم شما سوالاتی می پرسد. آنها احتمالاً می خواهند بدانند که چه مدت دچار بی اختیاری بوده اید ، چه انواع بی اختیاری را تجربه کرده اید و سایر جزئیات.آنها همچنین ممکن است در مورد عادات روزانه شما ، از جمله رژیم غذایی معمولی و هر دارو یا مکمل دیگری که مصرف می کنید ،سوال کنند.بسته به علائم و سابقه پزشکی شما ، پزشک متخصص شما ممکن است آزمایشات اضافی را سفارش دهد ، از جمله:

جمع آوری نمونه ادرار برای تجزیه و تحلیل کارکنان آزمایشگاه می توانند نمونه ادرار را از نظر علائم عفونت یا سایر مشکلات بررسی کنند. اندازه گیری میزان ادراری که هنگام دفع ادرار آزاد می کنید ، مقدار باقی مانده در مثانه و فشار در مثانه. این اطلاعات با قرار دادن یک کاتتر یا یک لوله کوچک در مجرای ادرار و مثانه شما جمع می شود. انجام سیستوسکوپیدر طول این آزمایش ، آنها دوربین کوچکی را در مثانه شما قرار می دهند تا از نزدیک آن را بررسی کنند.

درمان بی اختیاری ادراری 

برنامه درمانی پیشنهادی اورولوژیست شما به علت بی اختیاری شما بستگی دارد. یک بیماری پزشکی زمینه ای ممکن است نیاز به دارو ، جراحی یا سایر روش های درمانی داشته باشد.همچنین ممکن است شما را به انجام برخی تمرینات ، مانند تمرینات کف لگن یا آموزش مثانه ، که می تواند به افزایش کنترل مثانه شما کمک کند ، تشویق کنید.

در شرایط خاص ، پزشک ممکن است نتواند بی اختیاری مثانه شما را درمان کند. در این موارد ، مراحلی وجود دارد که می توانید برای مدیریت شرایط خود انجام دهید.

متخصص مجاری ادراری شما ممکن است به شما توصیه کند:

• رژیم غذایی یا میزان مصرف مایعات خود را تنظیم کنید.
• مسیری مشخص و آسان برای دسترسی به توالت در نظر بگیرید.
• از زیراندازها یا پدهای جاذب استفاده کنید.
• استفاده برنامه ریزی شده از توالت و حمام را انجام دهید.

جلوگیری از بی اختیاری ادرار

شما نمی توانید از همه موارد بی اختیاری ادرار جلوگیری کنید ، اما اقدامات لازم برای کاهش خطر ابتلا به آن وجود دارد. داشتن یک سبک زندگی سالم نکته اصلی است. به عنوان مثال ، سعی کنید: وزن سالم خود را حفظ کنید.

• زیاد ورزش کنید.
• یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید.
• مصرف کافئین و الکل را محدود کنید.
• اگر سیگار می کشید از سیگار کشیدن اجتناب کنید.