گردش خون جنین

سیستم گردش خون جنین به آهستگی و پیوسته رشد می کند. به طوری که تا 40 هفتگی برای زندگی در خارج از رحم آماده می شود. اگرچه، سیستم گردش خون جنین در تمام دوران بارداری به سرعت رشد و تکامل دارد، ولی در واقع عملکرد این سیستم در رحم بسیار متفاوت از آنچه در دوران بعد تولد است عمل می کند.

قبل از تولد، ریه های جنین هنوز کار نمی کنند؛ زیرا جنین در رحم نفس نمی کشد. تا زمانی که کودک شما به دنیا بیاید و اولین نفسهای مستقل را بکشد. سیستم گردش خون در حال تکامل جنین برای تأمین خون حاوی اکسیژن و غنی از مواد مغذی، به بند ناف متکی است.

مجرای شریانی و سوراخ بیضی

شریانها و وریدهای نافی اکسیژن و مواد مورد نیاز جنین را از شما به او منتقل می کنند. سپس خون غیر اکسیژنه شده و مواد زائد را برای دفع به شما انتقال می دهند.درست مثل شما ، کودک شما هم شریان ریوی (وظیفه بردن خون از قلب به ریه ها) و آئورت ( وظیفه بردن خون از قلب به کل بدن) دارد. با این حال بین این دو، رگ خونی دیگری بنام مجرای شریانی( ductus arteriosus)  وجود دارد . که از طریق آن جریان خون، بدون گردش ریوی به طرف گردش خون کلی بدن وارد می شود.همچنین، بین حفره های فوقانی قلب کودک شما در دوران جنینی سوراخی وجود دارد. بنام سوراخ بیضی که وظیفه آن در دوران جنینی ایجاد راه میانبر برای نرفتن جریان خون از قلب بطرف ریه ها است.

پس از به دنیا آمدن نوزاد، همه این تفاوتهای گردش خون جنینی شروع به از بین رفتن می کنند. وقتی بند ناف قطع شد و ریه های کودک با تنفس پر از هوا شد. سیستم گردش خون جنین تغییر می کند و شانت ها شروع به بسته شدن می کنند و کل سیستم قلبی ریوی به شکل دوران بعد از تولد در می آید.